واسه شروع...

                       مینویسم بدوטּ تو

بدوטּ حضور تو

با دلــے تنها

با هزار آه

با نگاهــے بغض آلود بـــہ این فاصلـــہ

بـــہ ایـטּ شب ها بـــہ ایـטּ کاغذ هاے باطلـــہ

بدوטּ تو

ایـטּ واژه دلتنگــے چـــہ معناے دلگیرے دارد

چـــہ وسعتــے...چـــہ رنگ شبگیرے دارد

بدوטּ تو

سوگــے دارد فضاے اتاقم

و از با تو بودטּ خیال میبافم

اشک تمدید مــےشود در نگاهم

بدوטּ تو آه بدوטּ تو...

حسرت چـــہ جولانــے مــےدهد براے لحظـــہ دیدار

جسمم چگونـــہ مــےجوشد در ایـטּ سوے دیوار

مثل یک بیمار

گذر کند ایـטּ زماטּ طعنـــہ تلخــے است انگار

بدوטּ تو  قصـــہ نیست

حال امشب و هر شب مـטּ است

بدوטּ تو

لحظـــہ هاے با تو بدوטּ مثل نام قشنگ تو

پرستو وار از خاطره آرامشم کوچ مــےکند

بدوטּ تو آه کـــہ زماטּ با مـטּ انگار گل یا پوچ مــےکند

بدوטּ تو حال مـטּ اما...

پشت یک واژه آه

مـטּ تا همیشـــہ تنها

ساده و کودکانـــہ گریـــہ مــےکنم