شهـــــــــــــر مـــــــــن

           شهـــــــــر من اینجا نیستـــ !

اینجـــا...

آدم کــه نــهــ ...

آدمــــــک هایش , همه نـــــاجور رنگ بـی رنگی اند!

و جالـــب تــر !

اینجـــا هــــــــر کســی

هفتــــــاد رنگــــــ بــــــــازی میکند

تا میـــــــزبان سیاهــــی دیگــــــری باشـــد!

شهر من اینجا نیستـــ !

اینجــــا…

همه قار قار چهـــــــلمین کلاغ را

دوسـت می دارنـــد!

و آبرو چون پنیــــــــری دزدیده خواهد شد!

شهر من اینجا نیستـــ !

اینجــــا…

سبدهاشــان پر اسـت از

تخم های تهمــتی که غالبــــــا “دو زرده” اند!

من به دنبـــال دیارم هستـــم...

شهر من اینجا نیستـــ … شهر من گم شده استـــ 

گــــــــــــــــــآهــــــــی
ﯾهـ ﺣـــــــﺮﻑ ﻧـﺎﺧــــــــﻮﺍﺳـﺘـــــهـ ...
ﯾـهـ ﺭﻓﺘــــــآﺭ ﺑـﯽ ﻣﻨـﻈـﻮﺭ ...
ﺍﻣـﺎ ﺗﻠــــﺦ!
ﻣﯽ ﺗـــــﻮﻧهـ ﯾـهـ ﺭﻭﺯ ﺧـــــﻮﺏ ﺭﻭ ﺑـهـ ﺑﻐــــــﺾ ﺑﻨﺸــــﻮﻧهـ !
ﺣـــﻮآﺳﺘــﻮﻥ ﺑﻪ ﺭﻓﺘـــــﺎﺭﺍﯼ ﺳــﺎﺩﻩ ﺗﻮﻥ ﺑﺎﺷـهـ
ﺣـﻮآﺳﺘـﻮﻥ ﺑﻪ ﺣــــﺮﻓـــــﺎﯼ ﺑﻪ ﻇﺎﻫـــــﺮ ﺑﯽ ﺍﻫﻤــــــﯿﺖﺗﻮﻥ ﺑـﺎﺷـهـ
ﺑﻌﻀـــــﯽ ﻫﺎ ﺩﻟﺸـــــــﻮﻥ ﻧـــــﺎﺯﮐــــــهـ !
ﺯﻭﺩ ﺗـــــﺮﮎ ﺑـــــﺮ ﻣﯽ ﺩﺍﺭهـــ ....بـهـ ایـن زودیــــــــــآم خـوب شــــــــــدنی نیـــــــست

♥چــے بگم عشق من رفتــے♥

        چــے بگم عشق من رفتــے

زنـدگیـم سخـت شـده!

از وقتــے که رفتــے از کنـارم قلـب گرمـم یـخ شـده،

هـر چیـز کـه باختـه بودن انگـار همشـون مـغ شـده

با رفتـن تو دیگـه کلا" حـال روزمـو بـد شـده

دیگـه اصـلا" نمی تونـم دوریتـو تحمـل کنـم

بیـا عشقـم پیشـم برگـرد که  بعـد رفتنـت خورد شـدم

جلـو چشـام خـون گرفتـه چشـام جـا ـے اشـک خـون شـده

فقـط تـوی کـه می تونـی زخـم قلبـم خـوب کنـه.

قلبمـو پـس میـدم میـرم عـزیـزم

دیگـه از ایـن زنـدگی سیـرم عـزیـزم

خیـری از عشـق تو نـدیـدمـم عـزیـزم

دیگـه دلـت شـده بــےـ رحـم عـزیـزم

زیـر پات له کردی اون عهـدی که بستیـم

تـو گفتـی تا آخـر ما باهـم هستیم

دیـگه قلبمـو نمی خـامـش عـزیـزم

تــوف به این تقـدیـر بـد دنیـایـه بـی حــرم.

بوســه های مجازی

                         بوســه های مجازی

                            هوس های ســرد

                            آغوش های خیالی

                 احساسات از جنس دکمه های کیبرد

                         نسـل مـن نسـل است

     که احساساتش پشت همین کابل سیم ها قربانی میکند

                  نسل من نسـل تبـاهـیسـت... 

من یه پسرم

من یـک پســرم

وقتــی دلــم می گیرد

بشقابـها را نمی شکنمــ

شیشه ها را نمی شکنمـ

غرورم را نمی شکنمـ

دلـ کسی را نمیشکنمــ

زورم به تنها چیزی که میرسد

ایـن "بغــض" لعنتی استـ....

گاهــی میدونم...

گاهی می دونی در سطح تو نیستـ ،

می دونی خودت بتش کردی،

می دونی بهتر از اونم برات هست...

اما نمی دونی چرا هنوز منتظری،

نمی دونی چرا دلت براش تنگــ میشه،

نمی دونی چرا داغونی و نمی دونی

چرا بهش فکر میکنی...

نمیدانـــم ...

   

 

نمیدانـــم ...

نامــت را چــه بگــذارم

مخاطــب خــاص!
تمــام زندگـــی!
دلیــل نفـس کشیــدن

همــه ی وجـودم لــعنتی!

بـه هـرنامـی کـه باشــی بـدان

آخ کــه آرام آرام برایـــت جان

میدهـم...

بیخـیال...

گاهــی بایـد لهـ کرد زیـر پا

عـادت ها را...!

زندگــی کرد لذتــ بـرد!

و بیخیال عادت های تلخ شـده

بیـخیـال...

من......؟؟؟

 

بسلامتی اونی که دوست داشتن را باتمام

وجود یادش دادم و

اون رفت و

                   به یکی دیگه امتحان پس داد …    

  میخواہِم برایت تنہِایے را معنے کنم!

            در ساحل ڪنار دریا ایستاده اے ,

ہِواے سرد ,

صداے موج

انتظار انتظار انتظار

بہِ خودت مے آیے   . . . . . .

یادت مے آید دیگر نہِ ڪسے است ڪہِ از پشت بغلت ڪند ,

نہِ دستے ڪہِ شانہِ ہِایت را بگیرد ,

نہِ صداے ڪہِ قشنگ تر از صداے دریا باشد

اسم این تنہِایے است

برای تو مینویسم

مِـثـل هـَمیـشـﮧ بـَراے تــُو مے نـویـسَـم ..

تــُو بـﮧ نیـتِ هَـر ڪِـﮧ دوسـت دآرے ، بـِخـوآטּ !

مےدانـَم ڪِـﮧ نِمے خـوآنے

مےدانـَم ڪِـﮧ نِمے دانے

حـَتـے مےدانـَم ڪـﮧ گـوش هـَم نِمے دهے !

وَلے مـَـטּ مےدانـَم ڪـﮧ

هـَنـوز هـَمآنـَم ڪـﮧ دوسـتـَت دآشـت ..

اَمـآ

ڪَمے شِـڪَسـتِـﮧ تـَر ..

گآهے دِلنـِوشـتـِﮧ هآیـَم تَـلخُ گـَزَنـدِه مے شـَوَنـد

چـﮧ ڪُنـَم ؟!

دِلـَم پُر اسـت

تــُو بـﮧ دِل نـگـیر

✔ღ❤دفتر عشق ...❤ღ✔

  

 

دفتری بود که گاهی من و تو

می نوشتیم در آن

از غم و شادی و رویاهامان

از گلایه هایی که ز دنیا داشتیم

من نوشتم از تو:

که اگر با تو قرارم باشد

تا ابد خواب به چشم من بی خواب نخواهد آمد

که اگر دل به دلم بسپاری

و اگر همسفر من گردی

من تو را خواهم برد تا فراسوی خیال

تا بدانجا که تو باشی و من و عشق و خدا!!!

تو نوشتی از من:

من که تنها بودم با تو شاعر گشتم

با تو گریه کردم

با تو خندیدم و رفتم تا عشق

نازنیم ای یار

من نوشتم هر بار

با تو خوشبخترین انسانم…

ولی افسوس

مدتی هست که دیگر نه قلم دست تو مانده است و نه من!!!

              

       

آبــــــــــــانی ام

وفـــــــــاداری

بــــــاور کن خیلی حـــــــرف است

وفـــــــــادار دســـــــــت هایی باشی ،

که یکبار هم لمســـــــشان نکرده ای…

 

دلمــان خـوش اســت که می نویســیم

دلمــان خـوش اســت که می نویســیم

و دیگــران می خـواننــد

و عــده ای می گـوینــد

آه چـه زیبــا و بعضــی اشـک می ریــزند

و بعضــی مـی خنــدنـد

دلمــان خـوش اســت

به لــذت هــای کــوتـاه

به دروغ هــایی که از راســت

بـودن قشنــگ تـرند

به اینکــه کســی برایمــان دل بســوزاند

یـا کســی عاشقمــان شــود

با شــاخه گلی دل می بنــدیـم

و با جملــه ای دل می کــنیم

دلمــان خـوش می شــود

به بـرآوردن خـواهشــی و چشــیدن لـذتـی

و وقــتی چیـــزی مـطابـق مــیل مــا نبــود

چقـــدر راحـت لگـــد می زنیـــم

و چــه ســــاده می شـکــنیم

همــــه چیـــز را...